- qafa
- is. <ər.> Baş. Çar zabitlərinin qafasında iki şey hökm sürürdü: şəhvət və şərab. M. S. O.. Həkimin olmasa qırxıq qafası; Mərizə faidə verməz dəvası. M. M.. Qafa tası – baş kasası, kəllə. Üzünüzü Reyxstağın qəbirdən çıxmış bir qafa tası kimi eybəcər xarabasına tutun! R. R..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.